Jaka rehabilitacja po zabiegu cieśni nadgarstka? Specjaliści zgodnie uważają, iż najlepszą ostateczną metoda na pozbycie się dokuczającego nam zespołu cieśni nadgarstka, będzie zabieg operacyjny. Coraz więcej osób decyduje się na taki krok, ale nie można zapomnieć o tym, iż pożądane rezultaty da ona tylko w połączeniu z zajęciami rehabilitacyjnymi po skończonym zabiegu. Ich brak, albo niewłaściwe prowadzenie, mogą znacząco wydłużać powrót do zupełnej sprawności.
Zespół cieśni nadgarstka – skąd się bierze ta dolegliwość?
Na ogół zespół cieśni nadgarstka, występuje u tych pacjentów, którzy narażeni są na powtarzanie pewnych czynności obciążających nadgarstek, na przykład praca na produkcji, pisanie przy komputerze albo intensywna jazda na rowerze. ZCN, może występować także w przypadku niewłaściwie zagojonych złamaniach, zmianach o charakterze hormonalnym i zwyrodnieniach. Dużo bardziej podatne na możliwość zachorowania, będą panie, osoby będące w średnim wieku. Dolegliwość ta dotyka najczęściej dominującej ręki.
Jakie mogą być symptomy zespołu cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka, daje dosyć specyficzne symptomy, dlatego też są one ciężkie do przeoczenia. Przypadłość ta zaczyna się od nieprzyjemnego bólu w nocy. Osoba, która została dotknięta takim schorzeniem, czuje mrowienie w dłoni przechodzące od nadgarstka do kciuka. W przeciągu dnia, mrowienie może być wyczuwalne w okolicach palca środkowego, wskazującego, zaś w niektórych sytuacjach – również i serdecznego palca.
W pierwszym zew stadiów schorzenia, ból nadgarstka, będzie promieniował do przedramienia i barku. W następnym, dolegliwości bólowe pojawia się także w ciągu dnia podczas rutynowych zadań: noszenia zakupów, przesadzania kwiatów, pisania na komputerze czy też zmywania. Sporym wysiłkiem, może być również jazda na rowerze oraz prowadzenie auta. Towarzyszyć będzie temu pogorszenie się manualnej sprawności w czasie czynności, które wymagają dokładności, takich jak robienie makijażu, obieranie warzyw czy szycie.
W zaawansowanych fazach tego schorzenia, poza dolegliwościami bólowymi, pojawić się mogą również symptomy, takie jak: osłabienie ruchu chwytania, brak możliwości zaciśnięcia pięści, jaki nierzadkie upuszczanie przedmiotów znajdujących się w dłoni.
Profilaktyka zespołu cieśni nadgarstka – ćwiczenia
Ćwiczenia zapobiegające, mogą być skuteczną profilaktyką w przypadku zespołu cieśni nadgarstka. Obejmować one będą przyjmowanie właściwej pozycji ręki, między innymi podczas wykonywania projektów na komputerze:
- fotel albo krzesło winny posiadać podłokietniki; pożądane będzie także skorzystanie ze specjalistycznej podkładki pod nadgarstki,
- w czasie pracy z myszką, nadgarstek musi pozostać wyprostowany i położony na biurku możliwie jak najdalej od jego krawędzi,
- w czasie pracy z klawiaturą, kąt w jakim zgięte jest ramię na wysokości łokcia, winien być prosty, czyli mieć 90 stopni.
Zespół cieśni nadgarstka – odpowiednie ćwiczenia, czyli gimnastyka dla rąk
Ćwiczenia w przypadku zespołu cieśni nadgarstka, powinny zawsze obejmować parę zestawów konkretnych ruchów, które trzeba wykonywać systematycznie:
- podnoszenie rąk do góry i z wysiłkiem zaciskanie pięści i rozsuwanie palców,
- połączenie dłoni wraz z klatką piersiową, przy jednoczesnym naciskaniu na końcówki palców i przechylaniu rąk raz w prawo, a raz w lewo,
- połączenie dłoni, zaś następnie odsuwanie od siebie palców od pierwszego do czwartego, rozpoczynając w tym przypadku od najmniejszych palców,
- wyciąganie rąk do przodu i obracanie ramion na boki oraz do środka,
- trzymanie zgiętych rąk, mocne zaciskanie, oraz rozluźnianie palców,
- strząsanie odprężonych dłoni w powietrzu, z jednoczesnym podnoszeniem ramion w górę, jak i w dół,
- przyciskanie łokci do boków dłoni – dłonie muszą być skierowane do przodu, a osoba ćwicząca ma stopniowo zginać oraz prostować paliczki w palcach.
W przypadku wszystkich wymienionych powyżej ćwiczeń na zespół cieśni nadgarstka, należy wykonać 5-6 powtórzeń.
Rehabilitacja w przypadku zespołu cieśni nadgarstka
Po przeprowadzonym zabiegu operacyjnym zespołu cieśni nadgarstka, pacjent będzie wymagał masaży i długiej rehabilitacji. I pomimo, iż rany goją się zwykle bardzo szybko, to średnio do pełnej sprawności, można powrócić w czasie 4-6 tygodni. Specjalista, który zna fizjologię i anatomię, w przypadku cieśni nadgarstka zaleci ćwiczenia, które prowadzą do usprawnienia chorej kończyny i zapobiegną wystąpieniu powikłań. Wśród standardowych ćwiczeń w wypadku zespołu cieśni nadgarstka, wymienić można pinoterapię, kinezyterapię, czyli po prostu terapię ruchem. Jej uzupełnienie nierzadko stanowią terapia zimnem, jak i elektroterapia.
W wypadku opisywanego schorzenia, można bez problemu wykonywać rehabilitację w domu. Należy jednakże mieć na uwadze, żeby przed dobraniem konkretnych ćwiczeń, podjąć konsultację ze specjalistą albo zupełnie zdać się na jego pomoc podczas ich wybierania. Rozpowszechnione są dzisiaj niewielkie piłeczki, które osoba chora powinna ściskać z różnorodną intensywnością parę razy w ciągu dnia.